Μια μπαταρία ψευδαργύρου-άνθρακα (ή υπερβαρέως τύπου) είναι μια κύρια μπαταρία ξηρής κυψέλης που παρέχει άμεσο ηλεκτρικό ρεύμα από την ηλεκτροχημική αντίδραση μεταξύ ψευδαργύρου και διοξειδίου του μαγγανίου (MnO2) παρουσία ηλεκτρολύτη.
Παράγει μια τάση περίπου 1,5 βολτ μεταξύ της ανόδου ψευδαργύρου, η οποία συνήθως κατασκευάζεται ως κυλινδρικό δοχείο για το στοιχείο της μπαταρίας, και μιας ράβδου άνθρακα που περιβάλλεται από μια ένωση με υψηλότερο δυναμικό ηλεκτροδίου (θετική πολικότητα), γνωστή ως κάθοδος, που συλλέγει το ρεύμα από το ηλεκτρόδιο του διοξειδίου του μαγγανίου.Το όνομα "ψευδάργυρος-άνθρακας" είναι ελαφρώς παραπλανητικό καθώς υπονοεί ότι ο άνθρακας δρα ως αναγωγικός παράγοντας και όχι ως διοξείδιο του μαγγανίου.
Οι μπαταρίες γενικής χρήσης μπορούν να χρησιμοποιούν μια όξινη υδατική πάστα χλωριούχου αμμωνίου (NH4Cl) ως ηλεκτρολύτη, με κάποιο διάλυμα χλωριούχου ψευδαργύρου σε διαχωριστή χαρτιού για να λειτουργεί ως αυτό που είναι γνωστό ως γέφυρα αλατιού.Οι τύποι βαρέως τύπου χρησιμοποιούν μια πάστα που αποτελείται κυρίως από χλωριούχο ψευδάργυρο (ZnCl2).
Οι μπαταρίες ψευδαργύρου-άνθρακα ήταν οι πρώτες εμπορικές ξηρές μπαταρίες, που αναπτύχθηκαν από την τεχνολογία του υγρούΚύτταρο Leclanché.Εκανανφακούςκαι άλλες φορητές συσκευές είναι δυνατές, επειδή η μπαταρία παρείχε υψηλότερη ενεργειακή πυκνότητα με χαμηλότερο κόστος από τις προηγούμενες διαθέσιμες κυψέλες.Εξακολουθούν να είναι χρήσιμα σε συσκευές χαμηλής αποστράγγισης ή διαλείπουσας χρήσης όπως π.χτηλεχειριστήρια, φακούς, ρολόγια ήραδιόφωνα τρανζίστορ.Τα ξηρά κύτταρα ψευδάργυρου-άνθρακα είναι μιας χρήσηςπρωτογενή κύτταρα.